Zonder mountainbike, zonder een plan voor fondsenwerving of een idee van waar je naartoe gaat, meedoen aan een Classic? Biker Emmanuel Baert bewijst dat het kan!
Sulawesi, waar?
“Ik ben zelf geen mountainbiker, wel een koersfietster en ik heb geen tijd om mee te doen aan een Classic. Maar mijn twee vrienden, Jo en Christophe waren al meegegaan en vol lof over hun reis. We gaan samen fietsen en drinken dan nog een pintje achteraf. Jo nam zijn Ipad en zei: “Kijk, binnenkort is het de Sulawesi Classic.”. Dus zeg ik: "ok, ’t is goed". Ik heb me direct online ingeschreven. Pas later viel mijn frank. Ten eerste de datum. Wanneer was die Classic eigenlijk? Dat viel uiteindelijk nog goed mee qua verlof. Ten tweede: waar ligt dat Sulawesi? Ik dacht Afrika, blijkt het Azië te zijn. En ten derde moest ik ook nog bedenken hoe ik 3000 euro ging inzamelen. Ik wist niet goed hoe ik dat ging doen."
De Twistveiling
"Een kleine twee maanden voor vertrek zegt Jo: “We hebben al twee feesten georganiseerd voor de fondsenwerving, maar we zijn nog niet rond.". Ik denk: twee vliegen in één klap, laten we dat samen doen! Want ik moest nog alles doen. Ik wou niet té veel werk op mijn nek halen en ik wou in één keer de hele fondsenwerving binnenhalen. Je hebt ook een soort van schaamte om iedereen te vragen om te sponsoren. Je kan mensen aanspreken van wie je weet dat ze niet kunnen weigeren. Maar ik wil niet dat ze zich verplicht voelen om te geven. En een tweede bedenking: je moet de kosten er uithalen. Tafels, stoelen, catering…. Je moet al een massa mensen bereiken om netto 3000 euro over te houden. Ik had geen tijd voor verschillende events. De oplossing: waarom geen feest en een veiling tegelijk?
Zo is de twistveiling ontstaan. Waarom? Iedereen heeft thuis een stuk staan waar je vanaf wil. In mijn kelder staat een vaas die ik gekregen heb en niet durf wegsmijten. Je krijgt dat niet over je hart om weg te doen. Dat is een twiststuk. Op drie weken tijd hebben we alles in elkaar gebokst: mensen verwittigd, een datum geprikt.. Ik mocht de veiling organiseren in de manege waar ik ga rijden. Daar is een tap, koelinstallatie, stoelen, tafels. Die kost hadden we al niet. Enkel de brouwer en de slager waar we 20 kilo stoverij kochten. De week na ons feest was er een jumping in de manege. We hadden frieten en stoverij over, dat mochten we daar in de diepvries steken. Niks ging verloren. Uiteindelijk hebben we een omzet gehad van 5000 euro. Min de DJ, drank en eten hielden we 3500 euro over. Een heel mooi resultaat. En iedereen was gelukkig: je komt binnen met een stuk waar je vanaf wil en je gaat naar huis met het gevoel iets veroverd te hebben. Perfect! Iemand had een oude fiets die nog in hele goed staat was. En een koppel had een zoon die volgend jaar naar de unief gaat. Dé ideale koop en iedereen blij."
